Jak odróżnić want od won’t? - angielska wymowa

W języku angielskim można odnaleźć całe mnóstwo wyrazów, które często są ze sobą mylone. Niekiedy rozróżnienie między want i won’t nastręcza nie lada problemów. Pomyślałem, że być może to świetny temat na dzisiejszy wpis w aspekcie wymowy angielskiej, o którą dopytujecie tak często w wiadomościach mailowych. W tym krótkim artykule upieczemy dwie pieczenie na jednym ogniu. Pokażę Wam jak odróżnić want od won’t i przy okazji utrwalimy proste zasady gramatyczne.

WANT & WON’T – POZNAJ POPRAWNĄ WYMOWĘ

Nie ulega wątpliwości, że w początkowych fazach nauki języka należy kłaść szczególny nacisk na poprawność wypowiadanych słów. Czy Ci się to podoba czy nie, wymowa jest jedną z najważniejszych rzeczy, które zauważa Twój rozmówca. Co zrobić, aby lepiej naśladować i tworzyć dźwięki? No cóż, nie ma drogi na skróty. Słuchaj, powtarzaj i jeszcze raz słuchaj nagrań audio jeśli chcesz brzmieć naturalnie. Jak już uczyć się prawidłowej wymowy w języku angielskim, to tylko od native speakerów. Obejrzyj poniższy film z kanału Learn English with Papa Teach Me, aby przećwiczyć i utrwalić różnicę między want i won’t. Powtarzaj na głos słowa i zdania – głośno, wyraźnie i pewnie.

Poprawna wymowa to nie jedyna kwestia, o której trzeba pamiętać w przypadku want i won’t. Sposób ich użycia w zdaniu również znacząco się różni. Czasownik want, który oznacza chcieć/ pragnąć łączy się z bezokolicznikiem to lub rzeczownikiem. A oto kilka przykładów użycia czasownika want w zdaniu:

Do you want a cup of coffee?
Tracy wants to live abroad.
What do you want to do tonight?
I don’t want to talk about my private life anymore.

Uporaliśmy się z czasownikiem want, czas na won’t. Mam nadzieję, że zastosowanie Future Simple nie jest Ci obce. Zapewne pamiętasz, iż w przeczeniach możemy stosować formę pełną will not, a także skróconą won’t. Przeanalizuj przykłady i zapamiętaj najważniejszą zasadę -operatory will / won’t nie wymagają użycia bezokolicznika to:

They won’t go to the cinema.
I won’t arrive on time.
She won’t marry him.

Co ciekawe, forma won’t posiada jeszcze jedno przydatne zastosowanie w języku angielskim. Jak wiemy, czasownik want oznacza chcieć i odnosi się bezpośrednio do osób. Nie możemy powiedzieć tego samego o przedmiotach, które same w sobie nie mają siły sprawczej. Otóż, gdy informujemy kogoś w naszej wypowiedzi, że jakaś rzecz „nie chce czegoś zrobić”, stosujemy zaprzeczenie won’t, co ilustrują poniższe zdania:

Unfortunately, it won’t budge.
Niestety, ani drgnie.
The car won’t start.
Samochód nie odpali.
The door won’t open. We need to break it down.
Drzwi nie chcą się otworzyć. Musimy je wyważyć.

Myślę, że od tej pory spojrzysz na want i won’t z innej perspektywy. Jeśli jesteś osobą, która lubi ćwiczyć umiejętność wypowiadania poszczególnych dźwięków w języku angielskim, przeczytaj artykuł Śmiało Otwórz Usta. Będziemy wspólnie omawiać dźwięk /ʌ/. Dzięki regularnym ćwiczeniom szybko zauważysz postępy w nauce języka angielskiego. Do dzieła!